Rueiro fascista

EU CONSIDERA INACEPTABLE E INFAME A PRETENSIÓN DO ALCALDE DE DEDICARLLE UNHA RÚA AO REPRESOR FRANQUISTA MANUEL FRAGA

Contravén a Lei de Memoria Histórica por causar "enfrentamento, ofensa e agravio"

O goberno municipal decidiu cambiar os nomes de nove rúas dedicadas a personaxes vinculados ao franquismo en cumprimento da Lei de Memoria Histórica. Sen embargo, o alcalde, López Orozco, decidiu aceptar a proposta de dedicarlle unha desas rúas a Manuel Fraga, exministro de Franco directamente vinculado á represión.

Supón unha contradición absoluta cambiar a denominación de nove rúas con nomes de personaxes franquistas en cumprimento da Lei de Memoria Histórica e, paradoxicamente, vulnerar a propia lei dándolle o nome dun represor do franquismo, con responsabilidades directas en varios crimes de Estado, algúns deles investigados actualmente pola xustiza arxentina. Numerosas asociacións de recuperación da memoria histórica teñen sinalado o papel represor de Manuel Fraga nos anos da ditadura franquista, incluíndo o goberno de Arias Navarro en 1975.

EU considera que dedicarlle unha rúa a Manuel Fraga contravén claramente os principios básicos recollidos na Lei 52/2007, de 26 de decembro, coñecida como "Lei de Memoria Histórica". A "Exposición de motivos" da Lei da Memoria destaca que "os cidadáns teñen dereito [...] a que os símbolos públicos sexan ocasión de encontro e non de enfrentamento, ofensa ou agravio". O propio informe do Secretario do Concello destaca os "posicionamentos xurídicos, que, neste caso, si admiten unha carga de subxectividade grande". Sen embargo sostén que dedicarlle unha rúa ao exministro franquista non é motivo de "enfrentamento, ofensa ou agravio".

Evidentemente, a biografía de Manuel Fraga contén motivos abondo para que dedicarlle unha rúa sexa motivo de "enfrentamento, ofensa ou agravio" e ningún deles está recollido no informe do Secretario do Concello. Destacamos os seguintes:

1. Dedicarlle unha rúa ao exministro franquista supón un motivo de claro enfrentamento. Existen varios exemplos que o confirman, destacando a controversia xenerada nos concellos de Monforte e Santiago de Compostela.

2. Aínda máis claro foi o seu papel protagonista como portavoz do goberno franquista durante a detención, proceso e asasinato do comunista Julián Grimau, do que precisamente este ano se cumpriron cincuenta anos. Ademais de asinar e votar a favor do fusilamento dun inocente, foi o autor do libelo "Crimen y Castigo" que foi utilizado como proba concluínte no xuízo farza contra Grimau. O abogado civil de Grimau, o lucense Armandino Rodríguez Armada, explica no seu libro ¿Quién mató a Julián Grimau? o papel xogado polo político de Vilalba en todo o proceso.

O 15 de novembro de 2006, o senador Manuel Fraga votou no Senado en contra da rehabilitación de Julián Grimau, iniciativa presentada por IU e aprobada por maioría da Cámara Alta. * Engádese un anexo coa biografía de Grimau.

3. Fraga é un dos principais represores investigados na querela arxentina contra a ditadura franquista. Amparados na lexislación internacional da ONU sobre Xustiza Universal, as vítimas do franquismo presentaron en abril de 2010 no Xulgado Nacional no Criminal e Correccional Federal Nº1, de Bos Aires (República Arxentina), a Querela 4591/2010, denominada "por xenocidio e/ou crimes de lesa humanidade cometidos en España pola ditadura franquista entre o 17 de xullo de 1936, comenzo do golpe cívico militar, e o 15 de xuño de 1977, data de celebración das primeiras eleccións democráticas".

A xuíza arxentina María Servini de Cubría ven de ditar unha resolución de orde internacional de detención preventiva e extradición de catro axentes policiais do franquismo. Todos eles son acusados de torturas durante os últimos anos do franquismo, especialmente no tempo no que Fraga tivo responsabilidades como Ministro da Gobernación.

A querela, presentada por familiares de asasinados e desaparecidos durante a ditadura, e por diversas asociacións españolas e arxentinas, entre as que se atopa o PCE, tamén se presenta contra o exministro Rodolfo Martín Villa pola morte de cinco traballadores en Vitoria na folga de marzo de 1976, cando era ministro de Relacións Sindicais. O máximo responsable das forzas da orde era Manuel Fraga.

4. Xa en 2007, dous organismos arxentinos de defensa dos dereitos humanos, a Asociación de ex Detidos Desaparecidos e o Centro de Profesionais polos Dereitos Humanos, solicitaron que Manuel Fraga declarase na causa que investigaba a Alianza Anticomunista Argentina (AAA), coñecida como Triple A, a organización policial que nos anos 70 causou miles de vítimas na práctica de terrorismo de Estado.

Por esta causa foi extraditado e encarcerado o xefe militar da Triple A, Rodolfo Eduardo Almirón, responsable de máis de 1.000 asasinatos de políticos, sindicalistas, periodistas, sacerdotes, intelectuais, artistas, diplomáticos e estudiantes de esquerdas entre os anos 1973 e 1976.

Almirón fuxiu a España en 1975 e foi protexido de Manuel Fraga desde a súa chegada. Participou nos sucesos de Montejurra, entre outros, e traballou como xefe da escolta do exministro ata 1985.

5. Fraga opúxose sempre á legalización do PCE. De feito, cando foi legalizado o 9 de abril de 1977 manifestou: «La legalización del Partido Comunista es un verdadero golpe de Estado»

6. En 1977, no transcurso dun mitin electoral de AP celebrado no Pabellón dos Deportes de Lugo, Manuel Fraga ordena aos membros da súa escolta cargar contra unha parte dos asistentes que protestaba, resultando varios persoas feridas polo uso dos obxectos contundentes esgrimidos polos agresores. Os feitos foron recollidos pola prensa estatal, destacando o feito de que o propio Fraga sacou a chaqueta e pretendía enfrentarse el mesmo cos lucenses que protestaban.

Xa que logo, en EU consideramos que os/as lucenses temos dereito "a que os símbolos públicos sexan ocasión de encontro" e afirmamos que dedicarlle o nome dunha rúa a Fraga contravén a Lei de Memoria Histórica por canto é motivo claro de "enfrentamento, ofensa ou agravio".